ارزیابی کارایی مدل های تجربی پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش (حائری - سمیعی و مورا - وارسون) برای بررسی وضعیت شبکه جاده جنگلی طراحی شده در جنگل شصت‌کلاته گرگان

شناسایی مناطق مستعد وقوع زمین لغزش از طریق پهنه‌بندی خطر، یکی از اقدامات موثر و ضروری در مدیریت خطر و بحران، به‌ویژه در مناطق جنگلی برای کاهش هزینه‌های احداث و نگهداری جاده‌هاست. هدف از این تحقیق ارزیابی کارایی مدلهای تجربی پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش (حائری - سمیعی و مورا - وارسون) در بررسی وضعیت شبکه جاده جنگلی طراحی شده سری دو جنگل شصت‌کلاته گرگان می‌باشد. نقشه زمین‌لغزشهای موجود به‌منظور ارزیابی کارایی مدلهای مورد بررسی از طریق عملیات میدانی و جنگل‌گردشی با استفاده از دستگاه موقعیت‌یاب جهانی (GPS) ثبت و در محیط  GISتهیه شد. پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش با استفاده از عوامل مؤثر در دو روش حائری- سمیعی و مورا - وارسون صورت گرفت. پس از تهیه نقشه نهائی پهنه‌بندی، کارایی مدلها براساس دو شاخص دانسیته نسبی (Dr) و جمع مطلوبیت (Qs) مورد ارزیابی قرار گرفت. از بین دو مدل مورد آزمون براساس نتایج شاخص Qs، مدل حائری- سمیعی با 251/1 Qs= نسبت به مدل مورا - وارسون با 586/0Qs= دارای مطلوبیت نسبی در حدود صددرصد است. همچنین نتایج نشان داد که در رابطه با شبکه جاده طراحی شده، مساحتی در حدود 670 هکتار (حدود یک سوم سطح سری) دارای استعداد بروز خطر زیاد و بسیار زیاد می‌باشد. همچنین بیشترین طول جاده شماره 3 از مناطق با طبقه خطر زیاد عبور می‌کند که با توجه به سطح این طبقه در مناطق بالادست سری که تحت پوشش جاده شماره 3 قرار دارد، این موضوع منطقی است. اما در جاده‌های شماره 2 و 3 این امکان وجود دارد که طول جاده‌های عبور کرده از طبقه با خطر زیاد را به‌میزان زیادی کاهش داد.